μάλλον μας είπαν, ότι πέτυχε. Η εικονική απομείωση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας ανέρχεται σε 105,4 δις ευρώ. Έτσι μας είπαν κι όποιος δεν το πιστεύει, ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Παπαδήμος, ο κ. Σαμαράς και οι....
λοιποί συγγενείς είναι έτοιμοι να ορκιστούν στην τιμή τους. Και ξέρετε δα σε τι υπόληψη έχουν την προσωπική τους τιμή. Πόσο ειλικρινείς και αδέκαστοι είναι. Πόσο αδιάφθοροι.
Τώρα τα κεφάλια μέσα. Ήρθε η ώρα για να ψηφιστεί η νέα δανειακή σύμβαση και να καταβληθούν τα πολύτιμα ανταλλάγματα που έχουν συμφωνηθεί.
Ας πάρουμε, ωστόσο, την εκδοχή ότι το PSI ολοκληρώθηκε επιτυχώς. Όπως ακριβώς μας λένε. Καταρχάς δεν θα έπρεπε να ρωτήσουμε το εξής απλό: Πώς αποσοβήθηκε ο κίνδυνος χρεωκοπίας όταν η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα παγκοσμίως η οποία μετά το 2001 επίσημα έχει πτωχεύσει με βάση όλους τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης; Δεν μας έλεγαν ότι ολόκληρη η προσπάθεια έγκειται στο να μην βαθμολογηθούμε σε κατάσταση επίσημης πτώχευσης. Συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Και οι τρεις μεγάλοι οίκοι αξιολόγησης έχουν βαθμολογήσει την Ελλάδα σε κατάσταση επίσημης πτώχευσης, στο χαμηλότερο σκαλί που έχει βρεθεί χώρα παγκοσμίως μετά τις καταρρεύσεις των Ασιατικών Τίγρεων το 1999. Τα πρώτα δυο χρόνια θυσιών του ελληνικού λαού έγιναν με τον στόχο να μην φτάσουμε στο σημείο που τελικά φτάσαμε. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι επιτυχία. Μπορεί να μας στοίχισε κάτι παραπάνω σε ανθρώπινες ζωές, σε εισοδήματα, ανεργία, ανέχεια και σε ύφεση, αλλά χαλάλι του.
Μας είπαν ότι ναι μεν θα γινόταν αυτό με το PSI, αλλά κι αυτό ήταν αναπόφευκτο και γενικά δεν σημαίνει και πολλά πράγματα. Αρκεί να μην συμβεί «πιστωτικό γεγονός» και έτσι πυροδοτηθούν τα περίφημα CDS. Έγινε κι αυτό. Μπορούμε πια να είμαστε απολύτως ικανοποιημένοι. Οι κερδοσκόποι που πόνταραν στην χρεοκοπία της Ελλάδας πήραν γενναίες αποδόσεις. Οι αναλυτές της αγοράς λένε ότι τα ελληνικά CDS αποδείχτηκε η πιο προσοδοφόρα επένδυση των τελευταίων δεκαετιών. Όπως και να ‘χει κάτι είναι κι αυτό. Είναι κάτι για το οποίο ο ελληνικός λαός οφείλει να είναι εθνικά υπερήφανος!
Δεν πρέπει να μας εξαπατούν. Η Ελλάδα υπέστη την χειρότερη χρεοκοπία που έχει υποστεί στην ιστορία της. Τουλάχιστον από τα τέλη του 19ου αιώνα. Από την εποχή του Τρικούπη. Κι αυτό γιατί δεν φτάνει το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός έχει καταδικαστεί για τις επόμενες δεκαετίες σε απίστευτα βάσανα, σε ανείπωτη μιζέρια χωρίς καμμιά προοπτική, η χώρα έχει πουληθεί «άνευ όρων και αμετάκλητα» -- όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στις συμβάσεις και τις συμφωνίες που έχει αποδεχτεί η συγκυβέρνηση των δοσιλόγων – στους δανειστές σαν ένα απλό οικόπεδο. Γη, ήλιος, αέρας, υπέδαφος και ιθαγενείς παραδόθηκαν αμαχητί από τα κόμματα της χρεοκοπίας στην ακόρεστη όρεξη των αγορών και των σύγχρονων αποικιοκρατών.
Σας φαίνονται υπερβολές; Ας τα πάρουμε με την σειρά.
Καταρχάς ως προς το κατά πόσο γίνεται «βιώσιμο» το δημόσιο χρέος μετά το PSI, αρκούν μόνο μερικά νούμερα. Η συνολική απομείωση του χρέους εικάζεται ότι θα είναι 105,4 δις ευρώ. Για αυτά η Ελλάδα καλείται να πληρώσει 30 δις ευρώ σε ρευστό στους ξένους τραπεζίτες για την ευαρέσκειά τους να συμμετάσχουν στο PSI. Πόσα νομίζετε ότι έβαλαν στο PSI οι ευρωπαϊκές τράπεζες για «κούρεμα»; Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών δεν υπερβαίνουν τα 40 δις ευρώ. Από αυτά κουρεύτηκαν τα 18 δις ευρώ. Έκοψαν εικονικά 18 για να εισπράξουν 30 δις ευρώ!
Και δεν είναι μόνο αυτά. Το ελληνικό δημόσιο με σύμβαση που υπέγραψε με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ήδη από την 1η Μαρτίου, θα δανειστεί 5,7 δις ευρώ για να πληρώσει δεδουλευμένους τόκους στους τραπεζίτες κατόχους ομολόγων που μπήκαν για κούρεμα.
Η όλη υπόθεση ήταν εξαρχής τόσο ξεκάθαρα στημένη υπέρ των ευρωπαϊκών τραπεζών, που ακόμη και το Bloomberg (15/3) σχολίαζε: «Η καθυστέρηση της αναδιάρθρωσης του χρέους στην Ελλάδα κατά περισσότερο από ένα χρόνο περιόρισε τις πιθανές απώλειες των τραπεζών, καθώς οι επιχειρήσεις ξεφορτωθήκαν μεγάλο μέρος των ομολόγων τους και το μεγαλύτερο μέρος του κινδύνου μετατοπίστηκε προς τους ευρωπαίους φορολογούμενους. Όταν η Ελλάδα για πρώτη φορά διασώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το Μάιο του 2010, οι δανειστές σε άλλες χώρες της ΕΕ διέθεταν 68 δις δολάρια του δημόσιου χρέους της, σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών. Εάν η Ελλάδα είχε πτωχεύσει τότε, οι τράπεζες θα είχαν χάσει 51 δισεκατομμύρια δολ…» Και η Ελλάδα θα είχε γλυτώσει τα μνημόνια.
Τι γίνεται όμως με τους εγχώριους τοκογλύφους; Αυτοί θα φύγουν με άδεια χέρια; Όχι βέβαια. Σε ό,τι αφορά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, το σχέδιο που εξετάζει το υπουργείο Οικονομικών προβλέπει ότι το συνολικό πακέτο, αν χρειασθεί, μπορεί να πλησιάσει τα 50 δισ. ευρώ. Δηλαδή, εκτός από τα 23 δισ. ευρώ που θα δοθούν άμεσα, να δοθούν άλλες δύο δόσεις, μία στα τέλη του 2012 και η άλλη το 2013.
Μετράτε ακόμη τα δις ευρώ που προορίζονται για τους τραπεζίτες, ή χάσατε τον λογαριασμό;
Επίσης άλλα 35 δις ευρώ θα δοθούν στην ΕΚΤ για να πληρωθούν κρατικοί τίτλοι που χρησιμοποίησαν ως εγγύηση οι ελληνικές τράπεζες για να αντλήσουν χρήμα και τώρα δεν έχουν να τους καλύψουν. Πόσο μας κάνουν όλα αυτά; Αισίως 120,7 δις ευρώ! Η Ελλάδα καλείται να πληρώσει σε ρευστό 120,7 δις ευρώ για μια εικονική απομείωση χρέους της τάξης των 105,4 δις ευρώ. Κι αυτό φυσικά θεωρείται επιτυχία!
Και που θα τα βρει αυτά η Ελλάδα; Μα φυσικά θα δανειστεί ξανά. Πρόκειται για 109 δις ευρώ νέο δάνειο που δίνει η ευρωζώνη διαμέσου του ΕΤΧΣ έως το 2014 και άλλα 28 δις ευρώ από το ΔΝΤ έως το 2015. Σύνολο νέου δανεισμού; 137 δις ευρώ για την περίοδο 2012-2015 από τα οποία τα 120,7 θα δοθούν, όπως είπαμε, απευθείας στους τραπεζίτες και περισσεύουν άλλα 16,3 δις ευρώ για να πληρωθούν τα τρέχοντα τοκοχρεωλύσια του χρέους που έχει παραμείνει. Πόσα είναι αυτά για την τριετία 2012-2014; Τουλάχιστον 70 δις ευρώ! Που θα βρεθούν; Από το αίμα αυτού του λαού και τις σάρκες της χώρας του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο lcitynews.blogspot.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.