Η "Ουράνια" Κρίση by Manos

«Αυτό θέλουν για μας οι κυβερνήτες (που βλέπουμε) και οι συμβουλάτορες (που δεν βλέπουμε). Αυτό: τον Φόβο να κυριαρχεί, να αποφασίζει και - σαν άλλη χούντα - να διατάσσει. Γιατί η χειρότερη δικτατορία είναι ο Φόβος. Ο Φόβος που παραλύει τις μάζες... Ο Φόβος που τις κάνει υπάκουες, πειθήνιες, ανεκτικές.»

«Μπαμ ηκούσθη στον αέρα…» Της Ελενας Ακρίτα

Πηγαίνω πίσω στο χρόνο και "ξεθάβω" τις πρώτες μου σκέψεις για την αγριότητα των καιρών. Υπήρξα πάντα νέος και ανώριμος στην προσπάθεια έκφρασης των σκέψεών μου. Σήμερα βρίσκομαι λίγο περισσότερο συναισθηματικός και λιγότερο λογικός - βλέποντας τον τρόπο που εκλαμβάνεται ο κόσμος την είδηση - "επίκαιρος", "έκτακτος" και κατά συνήθεια συναισθηματικός, μαθημένος από αυτούς που βλέπουμε και δεν βλέπουμε.

* Ήταν 21 Φεβρουαρίου του 2011 και οι κρίσεις είχαν ήδη ξεσπάσει, η Μέση Ανατολή είχε για μια ακόμη φορά γίνει το κέντρο του κόσμου, σαν ένα καζάνι που βράζει με τους ιθαγενείς έτοιμους να αρπάξουν την "λεία".. *

"Είναι γεγονός ότι οι χώρες που βρίσκονται αντιμέτωπες με την εξουσία στην Μέση Ανατολή, είναι χώρες που λείπουν δημοκρατίας και γενικότερα "Δυτικών" αρετών και δικαιωμάτων. Είναι κάτι που "Εμείς οι Δυτικοί" το θεωρούμε αυτονόητο - για αυτό και είναι ευκολότερο να μας το "πάρουν", δημιουργώντας κρίσεις - όχι ότι δεν βοήθησε και η Αχρειότητα του Έλληνα και κάθε "Ευρωπαίου και καλά" πολίτη.

Προσωπική μου άποψη είναι πως οι αλλαγές που γίνονται σε αυτή την περιοχή είναι κάτι καλό, η αφύπνιση του κόσμου και η κατάργηση των απολυταρχικών καθεστώτων οδηγούν σε ανανέωση και σε ένα καλλίτερο μέλλον. Το θέμα είναι τι ήταν αυτό που αφύπνισε τον κόσμο, που του έδωσε την δύναμη να πάει ενάντια στην εξουσία και τι πρέπει να γίνει για να "ξυπνήσει" και ο εν γένει πρωτοπόρος Δυτικός Κόσμος;

Τρανταχτό παράδειγμα η περίπτωση της Αιγύπτου και Τυνησίας. Με την αποχώρηση των Κυβερνήσεων τους, αξιωματικοί του στρατού πήραν την εξουσία - με τους πολίτες να περιμένουν μια εκδημοκρατισμένη πολιτική εξουσία. Σήμερα προς έκπληξη μου είδα ότι στην Τυνησία μπήκαν "κάποιοι" γνωστοί-άγνωστοι με τα γνωστά-άγνωστα σακάκια τους και απομάκρυναν όλη την περιουσία του Κυβερνητικού Μεγάρου. Η ερώτηση που μου γεννάται είναι, γιατί να απομακρύνεις την περιουσία ενός λαού, μεταφέροντας τη σε "Άλλες" χώρες (του Ευρωπαϊκού Νότου και της Αμερικής εν προκειμένω) και δηλώνοντας ότι θα κρίνεις το τι θα γίνουν τα κατεχόμενα αντικείμενα; Γιατί να μην τα καταθέσεις σε ένα ίδρυμα για την καλυτέρευση του λαού, εφόσον δικαιωματικά σε αυτόν ανήκουν;

Ποίος δημιούργησε λοιπόν αυτή την κρίση και γιατί;

Πρόσφατα πόλεμοι τράβηξαν την προσοχή μας, που έγιναν για οικονομικούς λόγους (πετρέλαιο) οπότε είναι πολύ εύκολο να εξισώσεις τις τακτικές και τα γεγονότα που ζούμε σήμερα με παρελθοντικούς χρόνους. Οι πόλεμοι τελικά ωφέλησαν αυτούς που έπρεπε να ωφελήσουν. Στη τωρινή συγκυρία όμως ο πόλεμος δεν ήταν η λύση. Τουλάχιστον όχι ο πόλεμος από τα έξω, οπότε μάλλον οι γνωστοί-άγνωστοι θεώρησαν ότι ο πόλεμος εκ των έσω στο όνομα της δημοκρατίας και της ελευθερίας ήταν ένας καλός και ακίνδυνος τρόπος.

Ναι, η Αίγυπτος και η Τυνησία έπεσαν. Αυτό που δεν περίμεναν ότι θα γίνει όμως είναι αυτό που γίνεται τώρα σε άλλες χώρες. Λιβύη και 6 χώρες ακόμα περνούν αυτά που πέρασαν οι 2 προαναφερόμενες χώρες, με πολύνεκρες συγκρούσεις. Οπότε βλέπουμε κάτι διαφορετικό που ίσως ενισχύει την άποψη μου. Στις νέες χώρες που εξεγείρονται υπάρχει καταστολή.

Όσο και αν πιστεύω στην δημοκρατία και εν γένει στους θεσμούς της άλλο τόσο πιστεύω και στην κακία και τα συμφέροντα. Ο κόσμος χρειάζεται ελευθερίες αλλά και ανάπτυξη - μετά τις ελευθερίες. Γιατί πες ότι τελικά το πετυχαίνει και έρχεται κάτι δημοκρατικό στην εξουσία. Χωρίς πόρους (οικονομικούς) πως θα καταφέρει το νέο σύστημα να ορθοποδήσει; Οι πόροι υπάρχουν αλλά "κάποιος" - που σε λίγο καιρό θα έχει γίνει και πάλι άγνωστος - τους σήκωσε και τους πήρε. Άμα λοιπόν πιστέψουμε στην αλλαγή αυτή δεν θα είναι παντοτινή καθώς θα καταρρεύσει, θα την ρίξουν οι πολίτες όταν δουν ότι τα οικονομικά τους δεν καλυτερεύουν. Τότε θα μας γεννηθεί και ένα νέο ερώτημα. Τι έρχεται μετά την αλλαγή; Μήπως η παλινδρόμηση;

Σίγουρο είναι πως μόνο εικασίες μπορώ να κάνω για την ώρα. Ο χρόνος θα μας δείξει το τι έγινε και το τι πρόκειται να γίνει από εδώ και πέρα. Οι ιστορικοί λοιπόν του μέλλοντος θα έχουν πολλά να γράψουν. Και για να είσαι σε θέση να γράψεις, πρέπει να μάθεις να διαβάζεις πίσω από τα ψιλά γράμματα και να μάθεις να αναρωτιέσαι για το οτιδήποτε συμβαίνει γύρω σου. Εξάλλου η ιστορία δεν είναι μόνο παρελθοντική αλλά και σύγχρονη και κάτι σύγχρονο πρέπει να παρακολουθείται ΚΑΙ με βάση το μέλλον.

Ποιος είχε πει ότι η ιστορία είναι ένας κύκλος έτσι και αλλιώς;"

Μη ξεγελιέσαι. Οι κρίσεις δεν ήρθαν ουρανοκατέβατες - είναι προϊόντα που παράγονται σε εργοστάσια "Κράτους" με πρώτες ύλες την "Τρομοκρατία" και την "Υποδούλωση".

Πηγή: manosflouris.blogspot.gr