Σε γνώρισα στο..Facebook!

Όπως μας φανερώνει και το γνωστό άσμα… το Facebook και τα υπόλοιπα κοινωνικά δίκτυα social networks, κατά κόσμον, έχουν μπει στην καθημερινότητά μας και μάλιστα για τα καλά, (μέχρι και τραγούδι έβγαλαν…). Με τα κοινωνικά δίκτυα ο  κάθε χρήστης του διαδικτύου, ανεξαρτήτως κοινωνικής προέλευσης, μπορεί να φτιάξει το δικό του προφίλ, να κάνει καινούριους φίλους, να επικοινωνήσει με άτομα που ήδη γνωρίζει και να εκφράσει ιδέες, απόψεις και προβληματισμούς ελεύθερα. Μέχρι εδώ όλα αυτά ακούγονται ιδανικά… σχεδόν.


Τι συμβαίνει όμως όταν η ασχολία με τα κοινωνικά δίκτυα μονοπωλεί το ενδιαφέρον του ατόμου συνεχώς; Πώς επιδρά όλη αυτή η υπεραπασχόληση στην ψυχολογία ενός μέσου-φυσιολογικού, μη διαταραγμένου ατόμου;

Αυτό που συμβαίνει πιο συχνά με τα άτομα που χρησιμοποιούν τα κοινωνικά δίκτυα αλόγιστα , είναι να αποξενώνονται από τον κοινωνικό τους περίγυρο. Ναι ,φυσικά, μέσω του Facebook  και των υπόλοιπων δικτύων προωθείται η επικοινωνία, όμως αυτό συμβαίνει εικονικά και είναι κάτι εντελώς απρόσωπο, ψυχρό και ξένο. Τα άτομα αποστασιοποιούνται σιγά σιγά και γίνονται  μοναχικά, αντικοινωνικά , αλλά παρ’ όλα αυτά διαθέτουν πάρα πολλούς διαδικτυακούς φίλους, που ο αριθμός τους μπορεί να είναι τριψήφιος, τετραψήφιος και πάει λέγοντας…!

Επιπλέον, μέσω των κοινωνικών δικτύων τα άτομα είναι πιο ευάλωτα στο να εξαπατηθούν από άλλα άτομα ή ακόμα και να χειραγωγηθούν. Ας μην ξεχνάμε πως εκεί είμαστε άγνωστοι μεταξύ αγνώστων, και ίσως αυτή η ανωνυμία κάποιους να τους ιντριγκάρει και να τους κάνει να παρασύρονται πολύ εύκολα.

Ακόμη, συχνή είναι η εμφάνιση ψυχοπαθολογικών συμπτωμάτων σε παιδιά και εφήβους, όπως επιθετικότητα, τάσεις ναρκισσιστικής συμπεριφοράς, διαταραχές ύπνου, άγχος  και κατάθλιψη.

Όλα τα παραπάνω ίσως συμβαίνουν διότι οι χρήστες των δικτύων αυτών επιθυμούν την αναγνώριση, την αποδοχή και την επικοινωνία απ’ τους διαδικτυακούς τους φίλους, που ίσως δεν συμβαίνει στην κανονική ζωή τους. Όταν αυτό δεν πραγματοποιείται, η απογοήτευση που βιώνουν μπορεί να είναι τόσο μεγάλη ώστε να μην μπορούν να την διαχειριστούν σωστά και έτσι να καταρρέει η αυτοεκτίμηση τους και η ιδανική ,κάποιες φορές, εικόνα που έχουν πλάσει  για τον εαυτό τους.

Το ηθικό δίδαγμα λοιπόν είναι πως μπορούμε όλοι να τα  χρησιμοποιούμε σε λογικά πλαίσια,  όμως εκεί έξω υπάρχει και μια αληθινή ζωή που περιμένει να τη ζήσουμε και ακόμα πιο πολλοί πραγματικοί φίλοι, που ανυπομονούν να συναναστραφούν μαζί μας, κάτι το οποίο εγώ προσωπικά δεν το αλλάζω με τίποτα! We can live a real life!


Πηγή: Psycho...logy / Γιούλη Τριανταφύλλου για το artsandthecity.gr