Παρασκευή 25 Μαΐου 2012

Ονειρέψου ρε, τι σου ζητάμε; by Manos


Αλήτισσα Ψυχή. 

      - Κούραση, κούραση..
      - Μάλλον θα είναι αυτά που μας ψεκάζουν.

      Σήμερα στο φαρμακείο, την ώρα που περιμένω φάρμακα, ακούω τη φαρμακοποιό να συνωμοτεί με όλους, για όλα. Ξεκινάει με το κλασσικό «Πάρε πολλά φάρμακα δεν ξέρουμε τι ξημερώνει αύριο..» για να καταλήξει στο ψεκασμό της ατμόσφαιρας, που δεν αντιλέγω καθόλου. Κάτι μας ψεκάζουν, όντως - το Μαλθακοϋγρό. Νέα ανακάλυψη. Βρομάει από χιλιόμετρο και βγάζει μάτι. Το μυρίζεις στους ανθρώπους όταν ο κόσμος γύρω καίγεται και το νινί τους χτενίζεται. Όταν εσύ και άλλοι τόσοι δεν έχουν να φάνε και αυτοί νοιάζονται για το μανικιούρ τους, την ρίζα που έχει βγει μισό δάκτυλο και το σκυλί που δεν έχει καινούριο μπλουζάκι να φορέσει, από τη νέα κολεξιόν «Σκυλολόι 2012»..

      Σκηνικό καθημερινής δουλείας. Άνθρωποι που είχαν και έχασαν, άνθρωποι που δεν είχαν ποτέ και συνεχίζουν να χάνουν, άνθρωποι που έχουν αλλά δεν πληρώνονται. Στην τρίτη κατηγορία ανήκουν οι γονείς μου, που είτε δεν πληρώνονται – είτε παίρνουν ψίχουλα, έχοντας την απαίτηση των εργατοπατέρων για ευχαριστώ.

      Οφείλω να σου εκμυστηρευτώ πως όταν άκουγα μικρός για τη «Νέα Τάξη Πραγμάτων» δεν την φανταζόμουν έτσι. Θέλω αλλιώς τον κόσμο μου, ζωγραφισμένο από παιδικά χέρια – με ουράνια τόξα, πολύχρωμες πεταλούδες και νεράιδες – με φανταστικά χρώματα παρμένα από κάρβουνο. Όχι άλλη μιζέρια. Όχι άλλους μεγάλους και «Λεφτάδες».
Δεν θα αφήσω κανένα τέρας να μου φάει τα όνειρα – όπως έφαγε τα όνειρα των γονιών μου, μέσα στη μικρότητα του.

Θέλω να έχω για πάντα μέσα μου ένα μικρό παιδί. Δεν με ενδιαφέρει η σοβαρότητα σου. Ξέρω να ζω πεσμένος χάμω για λίγο, αλλά δρομέας για πάντα. Τρέχω πίσω από όνειρα με βαλίτσες γεμάτες φαντασία, πατώντας σε διαδρόμους ρεαλισμού και μηχανικού πεπρωμένου. Μπορεί να μην καταφέρεις να αλλάξεις κάτι, όμως στον δρόμο για την αλλαγή του κόσμου σου φώναζε δυνατά «Θέλω».

Θέλω ο κόσμος να ονειρεύεται. Θέλω να γίνουμε και πάλι άνθρωποι.
Αν δεν έχεις να δώσεις σε υλικά, δώσε σε χαμόγελο. Κάθισε δίπλα σε έναν άνθρωπο, δες πως δεν έχει ανάγκη ελεημοσύνη, αλλά παρέα. Δείξε του πως λάμπεις όταν ονειρεύεσαι, μάθε του ένα τραγούδι.


Φίλε μου, είναι καίριο στην εποχή που ζούμε, να είμαστε χαμογελαστοί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Tο lcitynews.blogspot.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.