ΛΟΥΤΡΑΚΙ:Άλλο ένα ιδιωτικό «κυνοκομείο» που ντροπιάζει την κοινωνία μας

Όταν η αγάπη για τα ζώα κάνει τον βίο τους μαρτυρικό…

Τρεις είναι οι αιτίες, που οδηγούν στη δημιουργία ακατάλληλων «καταφυγίων» αδέσποτων ζώων στην Ελλάδα, τα οποία μόνο ως κυνοκομεία δεν λειτουργούν. Η πρώτη οφείλεται στην αδιαφορία του δήμου της περιοχής. Η δεύτερη στην υπερβολική ευαισθησία του φιλόζωου – συλλέκτη καθώς μαζεύει για να σώσει, όποιο ζώο βρει.
Η τρίτη έχει να κάνει με όλους αυτούς τους «φιλεύσπλαχνους», οι οποίοι παρατούν και εγκαταλείπουν εκεί τα ανεπιθύμητα ζώα τους, φορτώνοντας αλλού τις δικές τους ευθύνες… Αυτό ακριβώς είναι και το σκηνικό, το οποίο διαμορφώνεται στο ιδιωτικό «καταφύγιο», που έφτιαξε η Δέσποινα Ζερβού.
Δείτε εδώ το σχετικό βίντεο.
Περίπου 90 σκυλιά ζουν μέσα σ’ ένα περιφραγμένο χωράφι στο Λουτράκι κάτω από απαράδεκτες συνθήκες, αφού και υποσιτίζονται και δεν είναι στειρωμένα και είναι τελείως εκτεθειμένα στο κρύο και τη βροχή.
Η γυναίκα αυτή προσπαθώντας να σώσει τ’ αδέσποτα, που συναντούσε στον δρόμο εδώ και χρόνια, ξεκίνησε να τα μαζεύει σ’ αυτό το μεγάλο κτήμα, το οποίο της το παραχώρησε αρχικά δωρεάν κάποιος γνωστός της.
Όσο οι δυνάμεις της επαρκούσαν, μπορούσε να φτιάξει τις περιφράξεις και να τα ταΐζει με τη βοήθεια και κάποιων εθελοντών. Με πλαστικές τέντες, κάποια σπιτάκια και πλαστικά βαρέλια θέλησε υποτυπωδώς να τους προσφέρει ζεστασιά τον χειμώνα και σκιά το καλοκαίρι.
Όμως εδώ και καιρό αυτές οι 90 ψυχές υποσιτίζονται, γι’ αυτό και τα περισσότερα είναι εξαιρετικά αδύνατα, όπως θα δείτε στο βίντεο και στο φωτογραφικό υλικό, το οποίο δημοσιεύουμε.
Τα πιο ήσυχα σκυλιά ζουν ελεύθερα στο μεγάλο χωράφι. Τα περισσότερα όμως ζουν σε μικρά κλουβιά, ή αλυσοδεμένα, επειδή δεν είναι στειρωμένα. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος που έχει βρει η κα Ζερβού, ώστε να μην αναπαράγονται.
Τα κλουβιά τους όταν βρέχει γίνονται κανονικός βούρκος και τα βαρέλια και τα σπιτάκια δεν επαρκούν φυσικά για όλα… Οι τέντες έχουν διαλυθεί...
Εύκολη η κριτική αλλά…
Είναι πολύ εύκολο να την κατηγορήσεις, καθώς όντως φέρει τεράστια ευθύνη γι’ αυτή την κατάσταση, με την οποία η ίδια όμως έρχεται καθημερινά αντιμέτωπη.
Όμως αυτά που πληρώνουν την απερισκεψία της είναι κυρίως τα ίδια τα ζώα. Όσο και να τα αγαπάς, αν δεν μπορείς να τα ταΐζεις, τελικά μόνο τα βασανίζεις. Άλλωστε η κοινή λογική και η ψυχιατρική επιστήμη κατατάσσει εκείνους, που συγκεντρώνουν περισσότερα πλάσματα απ’ όσα μπορούν, να φροντίσουν στους συλλέκτες. Μια συμπεριφορά, που χαρακτηρίζεται ως κανονική ψυχική διαταραχή.
Βρεθήκαμε στο Λουτράκι το περασμένο Σάββατο μαζί με τον Βασίλη Μεϊδάνη, που είναι γνωστός για τη φιλοζωική του δράση στην Κόρινθο. Η εικόνα ήταν από κάθε πλευρά αποκαρδιωτική. Τα 20 κιλά τροφής που της προσέφερε ο Βασίλης για τα ζώα της ήταν κυριολεκτικά σαν μια σταγόνα στον ωκεανό.
Νιώθεις ανήμπορος αντικρίζοντας τον όγκο των ζώων, που χρήζουν βοήθειας, γιατί γνωρίζεις, ότι δεν μπορείς να δώσεις αμέσως μια λύση. Αντιλαμβάνεσαι πως ένα ρεπορτάζ από μόνο δεν αρκεί. Όμως η δημοσιοποίηση του προβλήματος, η απόλυτη έκθεση είναι κάτι που πρέπει να γίνει.
Ρωτήσαμε την κα Ζερβού πόσο φαγητό δίνει σε αυτά τα 90 ζώα, αφού είναι εμφανές ότι είναι αδύνατα. Μας απάντησε πως τους μοιράζει 20 κιλά ξηράς τροφής την ημέρα. Καθένας αντιλαμβάνεται ότι τα πιο δυνατά, τα πιο κυριαρχικά σκυλιά κάτι θα τρώνε όσο τα υπόλοιπα θα κοιτάνε…
Τι μπορεί να κάνει ο δήμος;
Θελήσαμε να μάθουμε, αν έχει απευθυνθεί επισήμως στον Δήμο Λουτρακίου - Αγίων Θεοδώρων ζητώντας στήριξη. Μας είπε ότι το πρόβλημα είναι γνωστό, όμως ο αρμόδιος δήμος θεωρεί, ότι αφού είναι δικά της εκείνη φέρει την ευθύνη.
Ο Δήμος Λουτρακίου – Αγίων Θεοδώρων μένει αμέτοχος. Μαζεύει που και που τα σκουπίδια τα οποία συγκεντρώνονται εκεί αλλά δεν φημίζεται για καμιά αξιόλογη δράση σχετικά με τ’ αδέσποτα.
Ο συγκεκριμένος δήμος μας πληροφόρησαν, ότι έχει και σύμβαση με το ΔΙ.ΚΕ.Π.Α.Ζ. και μπορεί να στειρώνει εκεί 12 ζώα τον μήνα (6 από το Λουτράκι και 6 από τους Αγίους Θεοδώρους).
Όμως αυτή η μέριμνα σε μια περιοχή με μεγάλο πληθυσμό αδέσποτων είναι μόνο ημίμετρο. Και η αδιαφορία για την ουσιαστική φροντίδα αυτών των ζώων δεν είναι φαινόμενο πρόσφατο επειδή οι καιροί είναι χαλεποί και τα κονδύλια δίνονται με το σταγονόμετρο.
Η αδιαφορία του συγκεκριμένου δήμου υπήρχε και την εποχή, που οι αγελάδες ήταν τροφαντές και άντεχαν το άρμεγμα…
Η κα Ζερβού πληρώνει το τίμημα των επιλογών της. Από το σανίδι του θεάτρου τις εποχές της νιότης και της δόξας ζει πια εξαθλιωμένη και βαριά άρρωστη, αφού για να εξασφαλίσει τροφές για τα ζώα της δεν έκανε ούτε την θεραπεία για τον καρκίνο του μαστού από τον οποίο πάσχει.
Οι οικογενειακές αντιδικίες και τα συσσωρευμένα χρέη την οδήγησαν σ’ έναν δρόμο χωρίς επιστροφή. Ήδη της κάνουν έξωση και από το σπίτι που μένει με τα 15 σκυλιά της επειδή χρωστάει ενοίκια…
Όταν της είπαμε, πως διαπιστώσαμε πόσο εξαιρετικά εκτεθειμένα είναι τα ζώα μέσα στις λάσπες και τον βούρκο από τα κόπρανα, μας είπε ότι θα βάλει στέγαστρα… Όμως ο χειμώνας είναι ήδη εδώ και εκείνη είναι φανερό πως είναι άφραγκη…
Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε, ότι αν δεν μπορείς, να φροντίσεις ένα ζώο, δεν πρέπει να το αποκτήσεις. Εκείνη επέμενε λέγοντας ότι δεν μπορεί να προσπεράσει κανέναν πλάσμα, που υποφέρει. Μεγαλοψυχία ή παράνοια;
Τα περισσότερα από τα ζώα τα συγκέντρωσε από τους δρόμους και τα χωράφια. Άρρωστα, χτυπημένα, εξασθενημένα, υποσιτισμένα. Είναι βέβαιο, πως τα λατρεύει, όμως αυτή η αγάπη είναι μαρτύριο, αφού δεν μπορεί να τα βοηθήσει.
Την μεταφέραμε μέχρι τον χώρο του καταφυγίου – αφού δεν έχει ούτε αυτοκίνητο και διανύει καθημερινά τα 6 χιλιόμετρα της διαδρομής με τα πόδια – και μας εξηγούσε, ότι δεν την νοιάζει αν εκείνη θα πεινάσει. Τα ζώα – μας είπε – δεν θα τα αφήσω χωρίς φαγητό, αν και ήδη πεινούν.
Πολλά από αυτά τα σκυλιά – εκ των οποίων μόνο τα 5 είναι στειρωμένα – εγκαταλείφθηκαν σε αυτό το χωράφι από τους κατοίκους του Λουτρακίου. Εκεί παρατούσαν τις κούτες με τα ανεπιθύμητα κουτάβια τους.
Ξεφορτώνονταν το πρόβλημα για να ελαφρύνουν την ανύπαρκτη συνείδηση τους βαραίνοντας τις πλάτες της «σκυλούς». Οι ίδιοι ούτε αναλάμβαναν τη φροντίδα των κουταβιών των δικών τους ζώων, ούτε και στείρωναν τα θηλυκά τους, για να μην «παρέμβουν» στη φύση…
Τη χαρακτηρίζουν «τρελή», «γραφική», «ανισόρροπη» αλλά τους βολεύει, που αυτή είναι εκεί και παλεύει όσο μπορεί…
Η κα Ζερβού – που βρίσκεται σε μια οριακή κατάσταση – μας είπε ότι εδώ και 30 χρόνια ασχολείται με τα ζωντανά. Το 2002 της δηλητηρίασαν τα 60 σκυλιά, που φρόντιζε. Ενώ σε αυτό το κτήμα συγκεντρώνει αδέσποτα τα τελευταία 6 χρόνια.
Για τα ζώα παλεύει προσφέροντας δωρεάν φάρμακα και θεραπείες και ο Γιάννης Λέκκας, που είναι κτηνίατρος στο Λουτράκι. Τι θα συμβεί όμως αν αυτή η γυναίκα χάσει και τις λιγοστές δυνάμεις της; Τι θα συμβεί αν πεθάνει, γιατί τελικά δεν πρέπει να φοβόμαστε τις λέξεις.
Γιατί ο Δήμος Λουτρακίου – Αγίων Θεοδώρων δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλία για την σίτιση, στείρωση, (προσωρινή) στέγαση των ζώων και την προώθηση των υιοθεσιών τους;
Ανάμεσα στα ενήλικα υπάρχουν και κουτάβια!  Άλλωστε αδέσποτα σκυλιά, που βρίσκονται έξω και γύρω από το κτήμα γεννοβολάνε διαρκώς, μεγαλώνοντας το πρόβλημα.
Η έλλειψη χρημάτων δεν είναι η κύρια αιτία του κακού. Η έλλειψη ενδιαφέροντος όμως και η ανυπαρξία πολιτικής βούλησης για τη φροντίδα των ζώων είναι ο σοβαρότερος λόγος. Ένας δήμος μπορεί, αν θέλει, να κινητοποιήσει τους δημότες του. Να ζητήσει τη συνδρομή τους. Να ζητήσει χορηγίες σε είδη (οικοδομικά υλικά, τσίγκους κ.ά.) ώστε τα σκυλιά εκεί να τρώνε και να μην βρέχονται.
Ένας δήμος μπορεί να μαζέψει τροφές και σε συνεργασία με τον Πανελλήνιο Κτηνιατρικό Σύλλογο να ζητήσει να ξεκινήσουν σταδιακά στειρώσεις. Μπορεί να βρει εκείνους που θα θελήσουν να βοηθήσουν με τις αγγελίες.
Η Δέσποινα Ζερβού δεν έχει ούτε την οικονομική δυνατότητα, ούτε το ψυχικό σθένος να διορθώσει το λάθος, που έκανε. Έχει χαθεί στο πέλαγος στο οποίο έπεσε. Δεν μπορεί ούτε να τα ταΐσει, ούτε να τα προφυλάξει από τον καιρό. Δεν είναι σε θέση να παλέψει για τα ζώα, γιατί ούτε το σώμα της δεν αντέχει αυτή τη δοκιμασία.
Όμως τι έφταιξαν αυτά τα ζώα; Αν η κα Ζερβού δεν τα μάζευε – υποκαθιστώντας κατά κάποιο τρόπο τον ρόλο του δήμου – είναι βέβαιο πως αυτά θα πέθαιναν μια ώρα αρχύτερα στους δρόμους από φόλες, τροχαία, εξάντληση, ασιτία, ασθένειες, πυροβολισμούς και άλλες κακοποιήσεις. Κάποια ελάχιστα ίσως έβρισκαν σπίτια.
Αυτά είναι τα δεδομένα, το θέμα είναι τι κάνουμε από εδώ και πέρα γι’ αυτά τα 90 ζώα. Αδιαφορούμε; Ο Δήμος Λουτρακίου – Αγίων Θεοδώρων, που γνωρίζει πολύ καλά τι συμβαίνει εκεί, θα ασχοληθεί στα σοβαρά με τη σωτηρία των σκυλιών ή δεν τον αφορά το δράμα των ζώων και αδιαφορεί για το γεγονός ότι δυσφημίζεται έτσι το Λουτράκι, ένας ακόμα τουριστικός προορισμός του τόπου μας;
Αν κάποιος ιδιώτης ή σύλλογος θα ήθελε να συμβάλλει ώστε, αυτό που γίνεται εις βάρος των ζώων εκεί να σταματήσει, ας επικοινωνήσει με το κτηνιατρείο του κ. Λέκκα στο τηλέφωνο: 2744026206. Οι ανάγκες για τροφές είναι μεγάλες καθώς και για οικοδομικά υλικά, ώστε πρόχειρα έστω τα ζώα να προφυλαχθούν από τη βροχή.




Πηγή:www.zoosos.gr