7:55 ώρα Ελλάδας, Κυριακή πρωί:Το χέρι που σήκωσε ο διαιτητής στο αέρα ήταν αυτό του Φλόιντ Μέιγουέδερ νίκησε τον αντίπαλο του καθαρά με τους τρεις κριτές να του δίνουν ομόφωνα την νίκη (118-110 ,116-112, 116-112) μετά την συμπλήρωση των δώδεκα γύρων.
Στο Λας Βέγκας μόλις ολοκληρώθηκε ένα αστραφτερό πυγμαχικό γεγονός. Στα πλήθη των τουριστών, των τζογαδόρων, των «insta»-νεόνυμφων, των ξοφλημένων και των μαφιόζων που είναι μονίμως εγκατεστημένοι στο «στριπ», αυτό το Σαββατοκύριακο προστέθηκαν 200.000 φανατικοί φίλοι του επαγγελματικού μποξ, για να παρακολουθήσουν τον Φλόιντ Μέιγουέδερ και τον Μάνι Πακιάο στη «μάχη του αιώνα». Αν ακόμη και η… μη διεξαγωγή αυτής της μάχης -το 2009, όταν είχε για πρώτη φορά προγραμματιστεί- χαρακτηρίστηκε από το περιοδικό Ring «γεγονός της χρονιάς», είναι αντιληπτό ότι τώρα, που οι γροθιές έπεσαν βροχή, δικαίως όλοι μίλησαν για το πιο σημαντικό ματς στην ιστορία του αθλήματος. Όμως το μποξ δεν είναι δημοφιλές μόνο για το θέαμα που προσφέρει. Εκτός από τη βίαιη σύγκρουση των σωμάτων, χρειάζεται, περισσότερο, μια αντιπαράθεση ξεκάθαρων χαρακτήρων. Ενός «κακού», ρόλος που για τις ανάγκες του συγκεκριμένου υπερθεάματος εκπροσωπήθηκε από τον Μέιγουέδερ, κι ενός «καλού», χαρακτήρας τον οποίο ανέλαβε να υποδυθεί ο επονομαζόμενος και Πάκμαν.
Δυστυχώς, το «κακό» θριάμβευσε, επιβεβαιώνοντας τα αρχικά προγνωστικά. Δεν ήταν μια εύκολη επικράτηση. Ούτε σύντομη - ευτυχώς, γιατί σε αντίθετη περίπτωση πώς θα έπαιζαν όλες οι διαφημίσεις;
Με καθαρά αγωνιστικούς όρους, ήταν ένας αγώνας μεταξύ των καλύτερων αθλητών pound to pound - ορισμένοι προσθέτουν και το «όλων των εποχών». Για τους αμύητους, το συγκεκριμένο κριτήριο χρησιμοποιείται για να γίνουν virtual συγκρίσεις μεταξύ πυγμάχων που ανήκουν σε διαφορετικές κατηγορίες και να εκτιμηθεί, λόγου χάρη, αν ένας μποξέρ κατηγορίας φτερού θα μπορούσε να κάνει ασήκωτο έναν πυγμάχο βαρέων βαρών, εφόσον και οι δύο είχαν το ίδιο βάρος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι δύο αθλητές αγωνίζονται στα ημιβαρέα, αλλά -με διαφορετικό σωματικό βάρος- έχουν διαπρέψει και σε διαφορετικές κατηγορίες. Ο Φιλιππινέζος Πακιάο είναι ο πρώτος που κατέκτησε 10 παγκόσμιους τίτλους σε 8 διαφορετικές κατηγορίες, ενώ ο Μέιγουέδερ , μετά και την τωρινή του επιτυχία, παραμένει ανίκητος, σε όποια κατηγορία έχει αγωνιστεί. Σε 48 επαγγελματικές πυγμαχικές αναμετρήσεις, ο Αμερικανός δεν έχει γνωρίσει ποτέ την ήττα και, ύστερα από τη σημερινή του νίκη, χρειάζεται άλλες δύο για να σπάσει το ρεκόρ του Ρόκι Μαρτσιάνο. Λίγο μετά το τέλος του σημερινού αγώνα προανήγγειλε ότι ο επόμενος αγώνας του είναι τον Σεπτέμβρίο ώστε να πλησιάσει τον θρύλο. Στα 38 του, όμως, ο Μέιγουέδερ έχει κάνει σαφές ότι προτιμά το θρόνο του Forbes (πρώτος στη λίστα των πιο καλοπληρωμένων αθλητών) και δεν δίνει πεντάρα από την αμύθητη περιουσία του για να ξεπεράσει τον Μαρτσιάνο. Δεν φέρει τυχαία το προσωνύμιο Money, ούτε τον αδικούν χαρακτηρισμοί όπως «εκκεντρικός επιδειξιομανής»: Τζογάρει τρελά ποσά στο στοίχημα, διαθέτει ένα στόλο από λευκά πολυτελή αυτοκίνητα στο Μαϊάμι κι άλλον ένα από μαύρα στο Λας Βέγκας, δεν φοράει ποτέ για δεύτερη φορά ένα ζευγάρι παπούτσια και υποβάλλεται καθημερινά στη βάσανο του μανικιούρ. Και του πεντικιούρ…
Μετά το τέλος του αγώνα, οι αντίπαλοι μοιράστηκαν κάτι λιγότερο από 200 εκατομμύρια ευρώ, πόσό που πιθανότατα ήταν αρκετό για να γίνουν μέσα σε ένα βράδυ οι πρώτοι πυγμάχοι με συνολικά έσοδα άνω του 1 δισεκατομμυρίου (δολαρίων) από τα κέρδη της pay per view τηλεθέασης. Ο φιλοχρήματος Money είχε δηλώσει κυνικά ότι το να διατηρήσει το μηδέν στο παθητικό του είναι κάτι ασήμαντο μπροστά στην ασύλληπτη μπάζα:
«Στην τελική, η κόρη μου δεν μπορεί να φάει ένα μηδενικό, θα τραφεί όμως μια χαρά από τα πολλά μηδενικά που κερδίζω!». Φιλόστοργος πατέρας, θα λέγαμε, αν δεν αναφερόμασταν στον ίδιο άνθρωπο που σάπισε στο ξύλο τη μητέρα των παιδιών του, σε ένα από τα πολλά επεισόδια ενδοοικογενειακής -και μη- βίας στα οποία έχει κατά καιρούς πρωταγωνιστήσει.
Από την πλευρά του, ο 36χρονος Πακιάο είχε το κατάλληλο προφίλ για να σχηματιστεί το δίπολο της υπέρτατης μάχης: Πέρασε από την απόλυτη ένδεια στην παραμυθένια χλιδή. Είναι ιδιαίτερα αγαπητός στον κόσμο της πυγμαχίας, σύμβολο για εκατομμύρια Φιλιππινέζους που βλέπουν στο πρόσωπό του τον μελλοντικό τους ηγέτη (καθώς είναι ήδη και εκλεγμένος πολιτικός), αλλά και επαγγελματίας μπασκετμπολίστας - με ύψος 1,69, ο πιο κοντός στο πρωτάθλημα της χώρας του. Η μαύρη αλήθεια, βέβαια, είναι ότι είναι μετριότατος στην καλαθόσφαιρα. «Ο Πακιάο επαγγελματίας μπασκετμπολίστας; Ωραίο αστείο», τόλμησε να πει πρόσφατα ένας συνάδελφός του, με αποτέλεσμα να αποβληθεί αμέσως από το πρωτάθλημα της χώρας. Δεν παίζεις με το εθνικό είδωλο χωρίς συνέπειες…
Το εθνικό είδωλο των Φιλιππινών είναι λίγότερο ένας μποξέρ και περισσότερο υπερήρωας με σάρκα και οστά, που ξεκινά την κάθε μέρα του διαβάζοντας τη Βίβλο. Όλοι οι καλόπιστοι -και εύπιστοι-φίλαθλοι εύχονταν να τελειώσει και την ημέρα του σημερινού αγώνα κατατροπώνοντας το «τέρας» στην άλλη πλευρά του ρινγκ. Κάποιοι περισσότερο σκεπτικιστές συνεχίζουν να αναρωτιούνται πόσο συμβατή είναι η μανιώδης ανάγνωση θρησκευτικών εδαφίων με τις αλλεπάλληλες συζυγικές απιστίες του και τη φοροδιαφυγή για την οποία έχει κατηγορηθεί. Σε κάθε περίπτωση, είναι συμβατή με τις συντηρητικές απόψεις του Πακιάο για την αντισύλληψη: «Αν τα αντισυλληπτικά μέσα ήταν ευρέως διαθέσιμα παλαιότερα, εγώ δεν θα είχα ποτέ γεννηθεί!».
Ό,τι κυρίως περίμενε η πλειοψηφία των 16.500 θεατών που βρέθηκαν στην MGM Arena, αλλά και τα εκατομμύρια όσων επέλεξαν «θέαση επί πληρωμή», ήταν ένα συναρπαστικό ματς. Και πλήρωσαν για αυτό, οι της πρώτης κατηγορίας, όσο όσο. Ορισμένοι έφτασαν να δώσουν πάνω από διακόσιες χιλιάδες ευρώ σε ιστοσελίδες που είχαν προμηθευτεί τα εισιτήρια μετά την πρώτη κυκλοφορία τους. Παράλογο, αλλά τα πλήρωσαν για να δουν αγώνα. Διότι υπήρξαν και κάποιοι άλλοι που έδωσαν 150 ευρώ στη μαύρη αγορά (για ένα εισιτήριο αξίας 10 ευρώ), μόνο και μόνο για να βρεθούν κοντά στους δύο αθλητές στο ζύγισμα της Παρασκευής! Επίσης, πολλοί από όσους πήγαν στην «Πόλη της Αμαρτίας» για να απολαύσουν τη μάχη έμειναν τελικά με τη όρεξη, γιατί η τηλεοπτική προβολή περιορίστηκε μόνο σε επιλεγμένους χώρους και τα εισιτήρια δεν έφθασαν για όλους. Έτσι εξηγείται και η έκτακτη υπερστελέχωση των υπηρεσιών ασφαλείας: υπήρχε φόβος επεισοδίων από όσους, σε κατάσταση μέθης, ίσως επιχειρούσαν να εισβάλουν στους χώρους προβολής για να απολαύσουν τα «οργισμένα» τους είδωλα. Έστω κι αν κανείς από τους δύο δεν φαίνεται να αντιστοιχεί στο χαρακτήρα του Τζέικ -Ντε Νίρο- από την ταινία του Σκορσέζε…
Εκείνος -ο Τζέικ- ήταν σεξουαλικά ανεπαρκής και παθολογικά ζηλιάρης. Τα ξεσπάσματα του θυμού του έρχονταν ως αποτέλεσμα της χαμηλής αυτοεκτίμησής του και καταρράκωναν και τον ίδιο. Ετούτος, ο Μέιγουέδερ, έχει περισσότερο σχέση με τους μονοδιάστατα κακούς-καρικατούρες τύπου Ιβάν Ντράγκο. Δεν μοιάζει να υποφέρει. Αισθάνεται άνετα με το κοστούμι του καθάρματος και η όποια μεταμέλεια έχει εκφράσει ήταν για να γλιτώσει τη φυλάκιση, κάτι που κατάφερε σε όλες τις περιπτώσεις πλην μιας: ο ξυλοδαρμός της πρώην συντρόφου του, Τζόσι Χάρις, το 2010, επειδή τη «συνέλαβε» να ερωτοτροπεί με έναν NBAer , τον έφερε αντιμέτωπο με κατηγορίες που επισύρουν κάθειρξη 35ετίας. Ο Money τελικά έφαγε μόλις 90 μέρες και εξέτισε τα δύο τρίτα, «λόγω καλής διαγωγής». Ίσως γιατί δεν τη σκότωσε, κάτι που παραλίγο θα έκανε -όπως δήλωσε η Χάρις-, αν ο 10χρονος γιος τους δεν αψηφούσε τις απειλές του πατέρα του, καταφέρνοντας να καλέσει βοήθεια. Αξίζει να σημειωθεί ότι την προηγούμενη φορά που η Χάρις κατήγγειλε τον Μέιγουέδερ για κακοποίηση, όταν την είχε χτυπήσει άσχημα έξω από ένα κλαμπ του Λας Βέγκας, ο πυγμάχος είχε παραπεμφθεί πάλι για κακούργημα. Όταν, όμως, η υπόθεση έφτασε στο δικαστήριο, το 2005, η Χάρις άλλαξε την κατάθεσή της και περίπου είπε ότι η ίδια προκάλεσε το θυμό του συντρόφου της με τη ζήλια της. Έφθασε, δε, στο σημείο να παρομοιάσει τον Μέιγουέδερ με ένα άκακο λούτρινο αρκουδάκι. Αφού έκλεισε η υπόθεση, το «αρκουδάκι» τής αγόρασε ένα διαμαντένιο δαχτυλίδι μισού εκατομμυρίου κι έκλεισαν ραντεβού για το επόμενο μπερντάχι…
Φυσιολογική εξέλιξη, που έχει τη βάση της στο τι αντιπροσωπεύει το θηλυκό φύλο για έναν τύπο σαν τον Μέιγουέδερ: «Μιλώντας για γυναίκες… ισχύει ό,τι και με τα αυτοκίνητα. Ακόμη κι αν δεν μπορείς να τα οδηγείς συγχρόνως, αξίζει να διατηρείς πολλά. Αν μπορείς να φροντίζεις 20 γυναίκες, πρέπει να τις έχεις".
Το άσχημο είναι ότι ένα είδωλο με τέτοια ισχύ δεν είναι εύκολο να μπει στη θέση του με νομικά μέσα κι αυτό λειτουργεί σαν «ελευθέρας» για όσους ασκούν ανάλογες πρακτικές. Επιπλέον, καμία ομοσπονδία δεν θα ρισκάριζε τα αστρονομικά ποσά που τζιράρονται στο μποξ, τιμωρώντας έναν κορυφαίο πρωταθλητή. Τι απέμενε; Να πάρει ο Money ένα μάθημα στο ρινγκ; Καλύτερα θα ήταν να το έπαιρνε σε κάποιο σωφρονιστικό κατάστημα. Ακόμη κι αν έχανε σήμερα ο «κακός», ο «αγώνας του αιώνα» θα παρέμενε ένα παιχνίδι win win και για τους δύο.
Με τους ρόλους σχηματικά μοιρασμένους, την ένταση και την προσμονή στο κατακόρυφο, η συνέντευξη των πυγμάχων την περασμένη Τετάρτη ήταν όλο χαμόγελα, αβρότητες, ευχαριστίες προς τους σπόνσορες και το Θεό, ακόμη κι από τον Μέιγουέδερ που είναι αμφίβολο αν πιστεύει σε κάτι άλλο εκτός από το Μαμμωνά. Ευτυχώς που υπήρχε και ο Φλόιντ Μειγουέδερ ο πρεσβύτερος, ο οποίος εκτελεί και χρέη προπονητή του γιου του, να συνεισφέρει στην αντιπαράθεση με έναν δύο-στίχους ραπ της συμφοράς: «Με τον Φλόιντ να συναντηθείς, αν θες να πας να κοιμηθείς».
Στο τετ-α-τετ, ο Μέιγουέδερ κοίταξε με ελαφρώς σκοτεινό βλέμμα τον χαμογελαστό αντίπαλό του, μοτίβο που επαναλήφθηκε στο ζύγισμα της Παρασκευής, και αυτό ήταν όλο. Μετά γύρισε στην κάμερα και ζήτησε από το κοινό να πληρώσει pay per view για να μη χάσει αυτή τη συναρπαστική μάχη. Τουλάχιστον ο Πακιάο απέφυγε αυτού του είδους το ξεδιάντροπο promotion. Έδειξε, πάντως, διατεθειμένος να διδάξει στον αντίπαλό του το δρόμο της Βίβλου, μετά τον αγώνα.
Σε άλλες δηλώσεις του, είχε πει ότι του αρέσει να είναι το αουτσάιντερ και ότι δεν έχασε το φονικό του ένστικτο στο ρινγκ, καθώς πολλοί, ανάμεσά τους και ο προπονητής του, Φρέντι Ροτς, του είχαν προσάψει ότι είναι υπερβολικά soft με τους αντιπάλους του. Πάντως, ο Ροτς δεν ανησυχούσε ότι ο αθλητής του θα παρουσιαστεί χωρίς κίνητρο στο συγκεκριμένο αγώνα: «Ο Μάνι είναι εναντίον της ενδοοικογενειακής βίας και δεν γουστάρει αυτόν το τύπο. Για αυτό νομίζω ότι θα ξαναβρεί γρήγορα το φονικό του ένστικτο». Το αστείο είναι ότι και ο Μέιγουέδερ είχε μπει κάποτε στο ρίνγκ, αφιερώνοντας τον αγώνα που επρόκειτο να δώσει «σε όλες τις κακοποιημένες γυναίκες του κόσμου» - αν υπήρχε Θεός, το τέλος εκείνου του αγώνα θα έπρεπε να τον βρει ηττημένο.
Αλλά δεν υπάρχει. Ο «κακός» παραμένει αήττητος. Μαζί του νίκησαν: οι οπαδοί του, η μπίζνα του επαγγελματικού μποξ και, με ελαφρά τραύματα, ο ηττημένος Πακιάο. Δεν δικαιώθηκε μόνο ο προπονητής του Φιλιππινέζου, που είχε επιβάλει στον αθλητή του 21 μέρες σεξουαλικής νηστείας πριν από το ματς: «Άλλωστε, μετά τη νίκη του, το ζευγάρι θα περάσει μια πολύ ευχάριστη νύχτα». Σοφά ποιώντας, δεν είχε διευκρινίσει για ποιο ζευγάρι μιλά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο lcitynews.blogspot.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.