Σίγουρα έχετε ακούσει για τα νησιά Ντιαογιού κατά την Κίνα - Σενκάκου κατά την Ιαπωνία, που έγιναν η αφορμή να "χαλάσουν" οι σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες σήμερα, μετά από πολλά χρόνια συνεργασίας και εκατέρωθεν αρμονίας.
Η Κίνα και η Ιαπωνία είναι σίγουρα δύο υπερδυνάμεις, που με μια καλή συνεργασία - συμμαχία θα μπορούσαν να κάνουν παπάδες και να βάλουν τα γυαλιά σε πολλούς. Πάνε όμως πολλά χρόνια που η πολιτική και η διπλωματία υπερπήδησαν αυτή την προοπτική. Τη δεκαετία του 70 - 80 η Ιαπωνία συνθηκολόγησε με την Αμερική και τελείωσε τον μεταξύ τους πόλεμο, γεγονός που δεν άρεσε καθόλου στην άσπονδη φίλη της δεύτερης, την Κίνα.
Πάνε πολλά χρόνια από τότε και θα έλεγε κανείς ότι οι δύο χώρες τα πήγαιναν καλά. Η Κίνα χρηματοδοτούσε έργα υποδομών στην Ιαπωνία - παρέχοντας εκτός των άλλων ορεξάτο εργατικό δυναμικό - και η Ιαπωνία αξιοποιούσε τα κεφάλαιά της ανοίγοντας, το ένα μετά το άλλο, εργοστάσια στην Κινέζικη επικράτεια.
Τι θα μπορούσε λοιπόν να πάει στραβά σε μια κατά συνθήκη συμμαχία, όπως αυτή της Κίνας και της Ιαπωνίας;
Το πρώτο χτύπημα ήρθε τον Απρίλιο του 2009. Η Κίνα κατάφερε μέσα σε ένα μόλις μήνα να διπλασιάσει τα κέρδη της κάνοντας μια κίνηση τακτικής με διττό, θετικό αποτέλεσμα. Η υπογραφή οικονομικής συμφωνίας - ένωσης με τη Ρωσία έφερε την Αμερική σε δυσμενή θέση συνυπολογίζοντας το γεγονός ότι την ίδια στιγμή η οικονομία της ήταν στο ναδίρ. Η Ρωσία έκτοτε είναι ο κύριος προμηθευτής χρήματος για την Κινεζική Δημοκρατία, μια συμμαχία που πάει πολύ καλά και πρόσφατα διάβασα πως η Κίνα σκέφτεται να υπογράψει και στρατιωτική συμφωνία με τη Ρωσία, προστατεύοντας με αυτό τον τρόπο η μία την άλλη σε ενδεχόμενη επίθεση από εξωτερικούς - και όχι μόνο - εχθρούς.
Το δεύτερο χτύπημα ήρθε ένα χρόνο αργότερα, όταν η Ιαπωνία υπέγραψε συμφωνία με την Αμερική για την αποκλειστική προμήθεια οπλικών συστημάτων από την δεύτερη. Η κίνηση της Ιαπωνίας δυσαρέστησε την Κίνα που έπαψε αμέσως τις συναλλαγές της σε δολάριο, αναζωπυρώνοντας το ήδη τεταμένο ανάμεσα στις τρείς χώρες κλίμα.
Θα περίμενε κανείς πως τα δύο αυτά περιστατικά θα ήταν καίρια για την προσπάθεια καλυτέρευσης των σχέσεων ανάμεσα στην Κίνα και την Ιαπωνία.. παρόλα αυτά οι δύο χώρες, ακολουθώντας η καθεμία τα συμφέροντα των φίλων τους, Ρωσίας και Αμερικής αντίστοιχα, μεγενθύνουν το χάσμα ανάμεσά τους.
Σήμερα, το αρνητικό κλίμα ανάμεσα στις δύο χώρες είναι εμφανές.
Από τη μια τα νησιά έγιναν η αφορμή - και δεν είναι ο λόγος - πολέμου ανάμεσα στις δύο χώρες. Ένας πόλεμος που Αμερική και Ρωσία γνωρίζουν καλά, καθώς τον έχουν πραγματοποιήσει ξανά στο παρελθόν. Ο Ψυχρός Πόλεμος ονομάστηκε έτσι γιατί και οι δύο χώρες είχαν τους στόλους τους και τους πυραύλους τους έτοιμους για δράση, χωρίς όμως να κάνει κάποια από τις δύο τη πρώτη κίνηση κηρύσσοντας πόλεμο. Το ίδιο ακριβώς σκηνικό αντιμετωπίζουμε σήμερα στην Ιαπωνική θάλασσα..
Από την άλλη έχουμε τη χειροτέρευση των σχέσεων Ρωσίας - Αμερικής. Η Ρωσία ανταπαντά στις προκλήσεις του παιδιού της Αμερικής (Τουρκία), που εν μέσω προεκλογικής περιόδου επικεντρώνεται στο να διορθώσει την κατάσταση στη Μέση Ανατολή δίνοντας λιγότερη από τη δέουσα σημασία στην υπερδύναμη πλέον συμμαχία Κίνας - Ρωσίας.
Η πρώτη κίνηση έγινε ήδη, στις 18/9/2012 από την Ιαπωνία που επιτέθηκε σε Κινεζικά αλιευτικά σκάφη. Η απάντηση της Κίνας ήρθε αμέσως προτρέποντας την Αμερική να παραμείνει αμέτοχη, σε ζητήματα που δεν την αφορούν. Λίγα γνωρίζουμε για το μέλλον της αντιπαλότητας στην περιοχή. Το πιθανότερο σενάριο είναι πως η Αμερική θα πάρει εν τέλει μέρος, καθώς είναι εκείνη που προικοδότησε τα εν λόγω νησιά στην Ιαπωνία με το τέλος του πολέμου της δεκαετίας του '70.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Tο lcitynews.blogspot.gr δημοσιεύει κάθε σχόλιο. Θεωρούμε ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές, και διατηρούμε το δικαίωμα να μην δημοσιεύουμε συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια όπου τα εντοπίζουμε.